Sakrament pokuty
Spowiedź w parafii garnizonowej w Rzeszowie odbywa się:
w uroczystości, niedziele, święta oraz w dni powszednie podczas każdej Mszy św.
Sakrament pokuty i pojednania jest aktem liturgicznym, poprzez który chrześcijanin w postawie nawrócenia prosi o przebaczenie Boga i o pojednanie z Kościołem (KKK 1440). Polega na wyznaniu grzechów przez wiernego.
Według Katechizmu, ponieważ, zgodnie z tradycją chrześcijańską, odpuszczać grzech może tylko Bóg (por. Mk 2,7). Kościół rozumie swoje zadanie jako udział w misji niesienia przebaczenia, które Chrystus, Syn Boży, Bóg wszechmogący wyjednał ludzkości swoją krwią, przez swą mękę i zmartwychwstanie. Chrystus sam odpuszczał ludziom grzechy (por. Mk 2, 5; Łk 7, 48) i polecił by Kościół czynił to w Jego imię (Por. J 20, 21-23, KKK 1441).
Wyróżnia się pięć warunków dobrej spowiedzi:
- Rachunek sumienia;
- Żal za grzechy;
- Mocne postanowienie poprawy;
- Szczera spowiedź;
- Zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu.
Zgodnie z Katechizmem Kościoła Katolickiego (KKK 1491), sakrament pokuty składa się z trzech aktów penitenta oraz z rozgrzeszenia kapłana. Aktami penitenta są:
- Żal za grzechy;
- Spowiedź lub ujawnienie grzechów przed kapłanem;
- Postanowienie wypełnienia zadośćuczynienia i czynów pokutnych.
Choć do istoty sakramentu spowiedzi należy nawrócenie
i odpuszczenie wyznanych grzechów, to często służy on także przewodnictwu w sprawach sumienia, tzw. kierownictwu duchowemu. W naszej parafii sakrament celebrowany jest w konfesjonale, który ma za zadanie oddzielenie się penitenta i udzielającego sakramentu od reszty wiernych i tym samym zapewnić tajemnicę spowiedzi.
W sytuacjach wyjątkowych np. zbiorowego zagrożenia życia, kapłan może udzielić rozgrzeszenia zbiorowego (absolucja zbiorowa), możliwy jest też udział pośrednika między wierzącym a kapłanem (np. tłumacza). Pośrednika również obowiązuje tajemnica spowiedzi.