BANER.jpg

Intencje Papieskie

Za współczesnych męczenników
Módlmy się za tych, którzy w różnych częściach świata narażają swoje życie z powodu Ewangelii, aby rozpalali Kościół swoją odwagą i misyjnym entuzjazmem.

Warto odwiedzić

Licznik

Wiara rodzi się ze słuchania?

Ministranci z naszej parafii na kursie lektorskim w Kotani

W celu lepszego przygotowaniu ministrantów do służby Bogu nie tylko w kościele, ale także w codziennym życiu Duszpasterstwo Liturgicznej Służby Ołtarza Diecezji Rzeszowskiej organizuje co roku podczas ferii zimowych specjalne kursy przygotowujące chłopców do bycia wzorowym lektorem czy animatorem.

Również i w tym roku w pierwszym tygodniu ferii odbył się diecezjalny kurs lektorski. Trwał on od 17 do 24 stycznia. Ze względu na dużą ilość chętnych odbył się on w dwóch miejscach: w Kotani, gdzie uczestniczyło 77 ministrantów i w Rozdzielu, gdzie do posługi lektora przygotowywało się 44 chłopców.

Kotań to niewielka wieś w województwie podkarpackim, gdzie znajduje się Diecezjalny Ośrodek Liturgicznej Służby Ołtarza Diecezji Rzeszowskiej.

W Kursie tym uczestniczyło 77 ministrantów z całej Diecezji, pragnących podjąć posługę lektora w swoich parafiach.

Dzięki życzliwości i wsparciu Ks. Proboszcza płk Tomasza Anisiewicza, w kursie tym uczestniczyło 5 ministrantów z naszej parafii.

W Polsce lektorem może być chłopiec po ukończeniu 14 roku życia i po odpowiednim przygotowaniu, które zawiera formację ascetyczną, biblijną, liturgiczną i fonetyczną.

Każdy pełniący funkcję lektora powinien być pierwszym słuchającym Bożego Słowa. Jego obowiązkiem jest przygotowanie się do czytania, ma też posiadać umiejętność poprawnego mówienia (mówienie wiarygodne, sensowne, wyraźne, spokojne, naturalne, publiczne).

Lektor powinien umieć nawiązać kontakt ze słuchaczami Słowa Bożego i umożliwić im dialog z Bogiem, pomagając tym samym w przyjęciu orędzia Zbawiciela.

Wiara bowiem rodzi się ze słuchania Słowa Bożego, stąd też wielka odpowiedzialność lektorów za właściwe i poprawne głoszenie Słowa Bożego podczas Eucharystii, w taki sposób, by trafiało ono do serc wiernych budząc, bądź ożywiając w nich wiarę.

Podczas tegorocznego kursu lektorskiego uczestnicy mieli możliwość takiej formacji.

Turnus w Kotani był prowadzony przez ks. Pawła Liszkę i ks. Nikodema Rybczyka, a w Rozdzielu przez ks. Andrzeja Chmiela. Wielką pomocą służyli im także animatorzy krzyżowi.

Każdy dzień był zaplanowany co do minuty. W ciągu dnia odbywały się różnego rodzaju wykłady. Na zajęciach z Biblii ministranci poznawali i rozważali poszczególne Księgi Pisma świętego. Podczas zajęć z tzw. ?Szkoły życia?, rozwijali swoją formację ludzką. Na zajęciach z Liturgii teoretycznej i praktycznej uczyli się poprawnego wykonywania posługi przy ołtarzu.

Bardzo ważne były zajęcia z retoryki prowadzone przez Polonistów, podczas których kandydaci na lektorów ćwiczyli poprawne i wyraźne czytanie.

Centrum każdego dnia stanowiła Eucharystia w pełnej asyście z odpowiednimi kazaniami, które miały na celu uwrażliwić uczestników na wielkość i godność posługi lektora.

Kandydaci na lektorów mieli okazje uczestniczyć także w Nabożeństwie Słowa Bożego, Nabożeństwie Taize, Adoracji Najświętszego Sakramentu oraz we Mszy świętej w języku łacińskim.

Nie zabrakło też czasu na wspólną zabawę podczas pogodnych wieczorów. Zorganizowany został także konkurs biblijny i liturgiczny, a także turniej szachowy.

Kurs zakończył się egzaminem, który miał na celu zweryfikować poznaną wiedzę.

W piątek przed południem uczestnicy powrócili do swoich domów.

Z relacji wielu uczestników można było się dowiedzieć, że nie był to dla nich czas stracony. Z wielką radością i zapałem postanowili podjąć posługę w swoich parafiach, by móc w przyszłym roku otrzymać błogosławieństwo lektorskie z rąk Księdza Biskupa.

Wtedy to przed zgromadzonym ludem wypowiedzą słowa przysięgi: Przyrzekam święte czynności Lektora wypełniać pobożnie, gorliwie i radośnie, na chwałę Bożą i dla dobra wspólnoty parafialnej.

Ponadto przyrzekam, troszczyć się o stan łaski Bożej w mojej duszy, a także żyć według głoszonego Słowa Bożego.

Oby nie brakło im gorliwości i mocy Ducha Świętego w realizacji tych przyrzeczeń.