Wycieczka LSO i Oazy w Bieszczady
W sobotę 8 października parafialna wspólnota Liturgicznej Służby Ołtarza i Oaza udały się na wycieczkę w Bieszczady. Pierwszym punktem naszego wyjazdu były Myczkowce, gdzie mogliśmy zobaczyć pięknie zaaranżowany Ogród Biblijny. Następnie pojechaliśmy nad największy zbiornik retencyjny w Polsce ? Zalew Soliński. Wszyscy mieli tam możliwość spaceru wzdłuż korony zapory i podziwiania uroków malowniczego krajobrazu roztaczającego się wokół wód solińskiego jeziora. Potem wyruszyliśmy do Sanktuarium MB Bieszczadzkiej w Ustrzykach Dolnych, w którym wysłuchaliśmy jego historii opowiedzianej przez kustosza sanktuarium.
Ostatnim punktem naszej wycieczki był ośrodek Caritasu Ordynariatu Polowego w Łomnej. Jest to niezwykle ustronne miejsce, które otaczają lasy i wszechobecna natura, która tworzy piękny, naturalny obraz dzikiej przyrody, w której człowiek nie odcisną śladu swej nieodwracalnej ingerencji w lokalnym ekosystemie. Tam właśnie spędziliśmy czas przy wspólnym ognisku, śpiewie i posiłku, co większości z nas sprawiło wiele radości. Po tak cudownie spędzonych wspólnie chwilach nadszedł czas powrotu do Rzeszowa.
W tym wszystkim należy jednak podkreślić, że istotą tego typu wyjazdów dla LSO i Oazy jest możliwość rozwoju duchowego, co sprzyja tworzeniu odpowiedniej hierarchii wartości, jak i tworzy przestrzeń na zawieranie przyjaźni, pogłębianie więzi oraz umacnianie naszej wspólnoty. Dzięki temu można znaleźć naprawdę mocne i stabilne oparcie w grupie, wśród ludzi którzy wzajemnie pomagają sobie w dobrym przeżyciu swojej młodości. Istniejąca w ten sposób alternatywa od zwykłej codzienności jest płaszczyzną, na której zostaje mocno ugruntowany system etyczno - moralny, który jest drogowskazem postępowania i ma za zadanie przygotować ministrantów czy członków Oazy do lepszego, dorosłego życia. Tak więc taz pozoru zwyczajna wycieczka i spędzanie wspólnie wolnego czasu jest kolejną cegiełką, która pomaga rozbudowywać piękne dzieła, jakimi są młodzieżowe grupy parafialne przy naszej parafii.
W końcu tworzymy jedną wielką rodzinę, która chce razem dzielić radość, jak i smutki. Świadczy to o chęci ciągłego pogłębiania wymiaru wspólnotowego LSO i Oazy. Ponadto, dzięki swemu stabilnemu oparciu tych grup w wierze i odpowiednich wartościach, otwarty zostaje parasol ochronny nad młodymi ludźmi.